۸۵۰ پناهجوی ساکن کمپ تزاست (ZASt) در هالبراشتات (Halberstadt) واقع در ایالت زاکسن آنهالت که تا تاریخ ۲۱ آوریل در قرنطینه‌ی اجباری به‌سر می‌بردند، در واکنش به شرایط نامناسب کمپ دست به اعتراض مسالمت‌آمیز زده‌اند. تاکنون حداقل ۴۴ نفر از پناهجویان به کرونا مبتلا شده‌اند. به‌دلیل شرایط غیربهداشتی حاکم بر کمپ وعدم رسیدگی مسوولین، نگرانی عمیقی بین ساکنین موج می‌زند که افراد بیشتری به ویروس مبتلا شوند.
تعدادی از پناهندگان از تاریخ ۴ آوریل دست به اعتصاب غذا زده بودند. خواست اصلی آنها اختصاص محل اقامتی غیرمتمرکز برای پناهندگان به‌جای اجبار آنها به ماندن در یک فضای مشترک با صدها نفر دیگر و قرار گرفتن درمعرض خطر عفونت بود. به گفته‌ی الکس از فعالین گروه همبستگی (Solidaritätsnetzwerk in Halberstadt)، هرچند این افراد از روز شنبه به اعتصاب غذای خود پایان داده‌اند، شرایط به هیچ‌عنوان بهبود نیافته است. اگرچه یکی از درخواست‌های اصلی ساکنان، جابه‌جایی تمام افراد به فضاهای شخصی امن است، تنها تعدادی از زنان، کودکان و افراد پیرتر انتقال داده شده‌اند.
در نامه‌ی سرگشاده‌ی پناهجویان معترض و در اعتصاب غذا در تاریخ ۶ آوریل، شهردار هالبرشتات و رئیس مجلس ایالتی و نمایندگان مجلس ایالت زاکسن–آنهالت مورد خطاب مستقیم قرار گرفتند. در این نامه ذکر شده که «اعتصاب غذای پناهجویان به‌سببِ و درنتیجه‌ی وضعیت دهشتبار اردوگاه بوده و این اعتصاب با صلح و در آرامش و بدون خشونت برگزار شده است… ما همگی به دلیل خشونت، جنگ و خونریزی، و همچنین زندگی در حکومت‌های دیکتاتوری و نبود آزادی در کشورهایمان، در کشور آلمان اعلام پناهجویی کرده‌ایم. از ما انتظار می‌رود که رفتاری انسانی داشته باشیم. ما هم از شما انتظار داریم که متقابلا با ما رفتاری در شان انسان کنید. بنابر کنوانسیون دادگاه لاهه و همچنین بنابر قانون اساسی کشور آلمان، انتظار داریم که بدون تبعیض با ما رفتار شده، برخوردی دموکراتیک شده و به مطالباتمان توجه شود.»
زانا، پناهجوی اهل کردستان عراق، که اکنون بیش از یک‌سال است که ساکن این اردوگاه است، گفت که امیدی به بهبود شرایط ندارد. او گفت «هرچند تاکنون ابتلای ۴۴ نفر تایید شده است اما به احتمال بسیار زیاد تعداد مبتلایان بیشتر از این عدد است. با وجود نسبت زیاد ابتلا، تست کرونا به همه‌ی پناهندگان ارائه نشده و تنها دمای بدن آنها به صورت روزانه کنترل می‌شود.» او همچنین بر کیفیت بسیار پایین غذا تاکید کرد و گفت «این غذا به هیچ‌عنوان قابل خوردن نیست.» زانا تاکید کرد علاوه‌بر این که ساکنین از مقامات و مسوولین کمپ احترام و شرایط بهتر را درخواست می‌کنند، خود نیز باید موارد بهداشتی و ایمنی را رعایت کرده و تا جایی‌که ممکن است از سلامت خود و دیگران محافظت کنند.
در نامه سرگشاده‌ای که توسط شبکه‌ی ضدنژادپرستی زاکسن آنهالت (Antia) منشر شده، ضمن قدارانی از شهردار هالبرشتات، آقای هنکه (Herr Henke) به دلیل پیشنهاد حمایت‌آمیزش برای روشن شدن وضعیت بر لزوم مداخله‌ی او برای پیشگیری از شیوع بیشتر ویروس تاکید شده است. در این نامه همچنین خطاب به دانیل تزاراتا (Daniel Szarata) نماینده‌ی حزب CDU گفته شده: «اگر شما شرایط تزاست را “هنوز هم بسیار انسانی” می دانید، مطمئنا مایل به آزمایش زندگی کردن در شرایط فعلی در تزاست هستید. قوانین این آزمایش بسیار ساده است: شما و خانواده تان به مدت یک هفته منحصرا غذای تزاست را میل بفرمایید. همچنین در این مدت از شما دعوت می‌کنیم که توالت شخصی‌تان را با پنجاه نفر دیگر به اشتراک بگذارید.»
به گفته‌ی الکس اعتراضات هفته گذشته نه تنها نتیجه‌ی مثبتی برای ساکنین نداشته؛ بلکه در اقدامی عجیب، بلاک‌های پنج‌گانه‌ی قرنطینه شکسته شده و اکنون تمام افراد از جمله مبتلایان و غیرمتبلایان همه در یک فضا به سر می‌برند. بنابراین ممکن است به دلیل ادامه‌ی انتشار ویروس، قرنطینه‌ی اجباری تمام کمپ به مدت دو هفته‌ی دیگر نیز تمدید شود. به دلیل نتیجه نگرفتن از اعتراضات و ادامه‌ی فضای اختناق آور، در روزهای اخیر درگیری‌هایی نیز بین پناهجویان به‌وجود آمده است.
او گفت «در حال‌حاضر، وضعیت غذا کمی بهتر شده است. به این معنی که غذای بهتر اما بسیار گران‌تری وارد کمپ می‌شود که پناهندگان می‌توانند آن را خریداری کنند، اما متاسفانه قیمت غذا تناسبی با کیفیت آن ندارد. در ضمن کمک‌ها و غذاهایی که توسط گروه‌های همبستگی و یا خیریه به داخل کمپ ارسال می‌شوند معمولا به صورت عادلانه بین تمام افراد پخش نمی‌شود.»
مقامات مسوول مطمئنا نامه‌های پناهجویان و گروه‌های همبستگی را دیده‌اند اما احتمالا از آنجایی که تصور می‌کنند اعتراضات هنوز آن‌قدر قوی نیست، واکنشی به آن نمی‌دهند. به گفته‌ی الکس، دلیل کم‌رنگ شدن اعتراضات و پایان دادن اعتصاب غذا این بوده که مهاجرین از طرف پلیس و نیروهای امنیتی تهدید شده بودند که اعتراضشان می‌تواند در روند پناهندگی‌شان دردسرساز شود.
او گفت: «مساله‌ی اصلی این است که حقوق انسانی و مدنی پناهندگان زیرپا گذاشته می‌شود. با آنها مثل زندانی و شهروندان درجه دو برخورد می‌شود. درحالی‌که با شیوع کرونا تمام فضاهای عمومی به دستور مقامات دولتی تعطیل شده اند، یک اردوگاه پناهندگان ۸۵۰ نفره هنوز پابرجاست. این برخوردی کاملا غیرانسانی است.»
Report: Saman PourEisa
Photos: reugees at ZASt Halberstadt
