درجراحیهای ترمیمی گرچه هدف دور کردن نقصهای مادرزادی، بازسازی بدن پس از جراحی تومورها، ترمیم سوختگیها و دیگر نقصهای ناشی از حوادث پیشآمده است، اما هدف اصلی بازگشت بیمار به جریان زندگی عادی است تا بتواند بدون دغدغه و با اعتماد به نفس زندگی کند.
دکتر امید برهمندپور، فوق متخصص جراحی پلاستیک صورت، میگوید: «علاقه ام به صورت از کودکی مرا واداشت تا جراح پلاستیک صورت شوم.» او متولد تهران است و در کودکی با خانوادهاش به آلمان مهاجرت کرده است. تحصیلات پزشکی عمومی، دندانپزشکی، تخصص جراحی، فوق تخصص صورت و همچنین دورههای گوناگون آموزشی را در آلمان و خارج از این کشور به اتمام رسانده است.
دکتر برهمندپور در حال حاضر در شهرهای برلین، دوسلدوف، کنستانس در کنار دریای بودنسی و هامبورگ فعالیت دارد. به باوراو هدف از داشتن این کلینیکها این است که بتواند فلسفهی کاریاش را که ریشه در فرهنگ، سنت و اصالت دارد به خدمت شهروندان بگذارد تا دسترسی به خدمات را آسانترکند.
دکتر برهمندپور با عمل باسازی و زیبایی روزانه با اشتیاق به بیمارانش خدمت میکند. او میگوید: «تا زمانی که مغز، قلب و دستم فعال است و در هماهنگی باهم کار میکنند، دست از خدمت برنمیدارم.»
پروژهی کارهای خیریه گسترش خواهد یافت
Bild: Dr. Barahmand Pour
دکتر برهمندپور ازسالهای دانشجویاش با انجام کارهای خیریه فعالیتاش را آغاز کرد. او درپروژه “پور فوتور” تلاش میکند تا کودکان لب شکری آفریقا وسراسر جهان را به طور رایگان مداوا کند. این کار خیریه سابقهای ۲۲ ساله دارد. او این کارها را وظیفهی خود میداند و میگوید: «انجام این پروژه حاصل تشویق و حمایت خانواده، به ویژه پدر ومادرم است. فلسفهی پدرم این است که قبل از اینکه توقع داشته باشی، باید خدمت کنی.»
او میافزاید: «وقتی نوزادِ دارای نواقص شکاف لب (لب شکری) نمیتواند پستان مادرش را بگیرد و شیر بنوشد، وقتی کودکی نمیتواند خوب صحبت کند، غذا بخورد وحتی مشکلات تنفسی دارد، وقتی با آن شکل در آینده کسی اورا قبول ندارد تا با او صحبت کند، پس چطور میتواند بخشی از اجتماع شود. وقتی کودک احترام وعشق ندیده باشد، چطور میتواند عشق و احترام به دیگران بدهد. انگیزهی من این بود که کودکان دارای شکاف لب، سوختگی صورت و بدن یا دیگر بیماریهای مادرزادی را مداوا کنم. این کار باعث کیفیت خوب زندگی برای آن کودک، خانواده و اطرافیانش و جامعه خواهد بود. آن کودک میتواند با عشق، مهرو محبت لبخندی به دیگران هدیه دهد. روزی همان کودک به دیگر نیازمندان کمک خواهد کرد و این راه ادامه خواهد داشت.»
دکتر برهمندپور در آینده میخواهد پروژهاش را در کشورهای آفریقایی، آمریکای جنوبی، آسیایی بهخصوص ایران و هرجا که کودکان نیازمند کمک باشند گسترش کند. او در این راه از دیگران میخواهد که همراهیاش کنند.
Bild: Dr. Barahmand Pour
جای من در میهن خواهد بود
دکتر برهمندپور میگوید: «وقتی به آلمان آمدم با چالشهای فراوانی روبهرو شدم؛ از سختیهای مهاجرت و تبعیض اجتماعی گرفته تا حس غریبه بودن، دلتنگی و یاد میهن. با این حال، حس غریبی آدمها را وامیدارد که در سختیها تلاش زیادی کنند. تجربهی بیمهری باعث میشود تا آدمها قدرشناس باشند و با مهر رفتار کنند. من هرجا باشم بازهم متعلق به ایران زمین هستم، عاشق سنت، فرهنگ، میهن وهمزبانهایم هستم وروزی دوباره به میهنم باز خواهم گشت.»
مهاجرت نباید باعث ناامیدی شود
دکتربرهنمدپور به این باور است که مهاجر بودن هرگز نباید باعث ناامیدی شود و آرزو و علاقههای ما را از بین ببرد: «ما با دانش وپشتکار باید ثابت کنیم که انسانهای با استعداد و پرتلاشی هستیم.» او میافزاید: «حالا که تاریخ در مورد ما چنین قضاوت کرده است که منطقهی ما ناآرام باشد، باید صبور و باانگیزه باشیم. به امید آن روز که سیمرغ از خاکستر بلند شود و دوباره با بالهای فراوان پرواز کند. به امید آن روز باید دستاورد داشته باشیم و از وضعیت کنونی بهترین و زیباترینها را بسازیم.»
نویسنده: پژمان پژوهش
Bilder: Dr. Omid Barahmand Pour
