فیلم‌های آخرالزمانی: حالا کمی شبیه واقعیت

همین چند روز پیش برای خریدن چیزی به یک داروخانه رفتم. بعد از بیرون آمدن از آنجا، از میان کوچه‌ای طولانی که در دو طرف دکان‌های مختلفی وجود داشت به سمت خانه حرکت کردم. شاید در اواسط کوچه بودم که متوجه دکان‌های بسته شدم. چوکی‌های خالی کوچه هم نظرم را جلب کردند. به اطرافم نگاه کردم. هیچ کسی را تا انتهای هر دو طرف کوچه ندیدم. من آنجا تنهای تنهای تنها بودم. ترس تمام وجودم را فرا گرفت. احساس کردم در میان یک فیلم آخرالزمانی قدم می‌زنم.

به فیلم‌های آخرالزمانی که دیده بودم فکر کردم. چقدر بعضاً شبیه به اتفاق‌های امروزه ما هستند. ما بدون اینکه توجه کنیم در حال گذراندن یکی از عجیب‌ترین بحران‌های چندین ساله یا دهه هستیم. شرایطی که تا چند ماه پیش، فقط شبیه به دیدن یک فیلم تخیلی در آخر یک هفته خیلی عادی بود. فکر دوباره دیدن آن فیلم‌ها مرا به وجد آورد. اینجا چند تا از فیلم‌های مورد علاقه‌ام با موضوع ویروس‌های همه گیر یا اتفاق‌های واگیر یا هر چیزی شبیه این روزها را مرور می‌کنم. این فیلم‌ها ترکیبی از ژانرهای مختلف برای انواع مخاطب هستند.

شیوع Contagion) ۲۰۱۱) اثر استیون سودربرگ

چطور می‌شود یک فیلم اینقدر شبیه به واقعیت باشد. اگر نمی‌دانستم که سال ۲۰۱۱ ساخته شده، حتما فکر می‌کردم که از روی اتفاقات امروزه ویروس کرونا ساخته شده است. بعد از قرنطینه شدن دنیا این فیلم دوباره مبحث تمام دنیا شد. همه به دیدن این فیلم هجوم آوردند و اتفاقات داخل فیلم را با واقعیت‌های امروزه مقایسه کردند. در جاهایی حتی بحث اینکه سازنده‌های فیلم، وقایع امروزی را با ساخت این فیلم پیش‌بینی کرده بودند، مطرح شد. در اولین فرصت به سراغ این فیلم بروید.

داستان این فیلم پر بازیگر، درباره‌ی  شیوع یک ویروس مرموز از هنگ کنگ به تمام جهان است. به زودی این ویروس همه گیر شده و تمام دنیا مجبور به قرنطینه می‌شوند و تعداد زیادی جان خود را از دست می‌دهند.

“سودربرگ” تا به حال سه بار نامزد اسکار شده که با فیلم “ترافیک” موفق به بردن کارگردانی این جایزه شده است.

۲۸ روز بعد ۲۰۰۲ (28 Days Later) اثر دنی بویل 

در این فیلم هیجان‌انگیز و ترسناک، یک ویروس ناشناس به سرعت در انگلیس پخش می‌شود و مردم را به موجودات وحشی و خونخوار تبدیل می‌کند. یک گروه که موفق به فرار از این مهلکه می‌شوند، تلاش می‌کنند که با شرایط این بیماری همه گیر کنار بیایند و پناهگاهی پیدا کنند. اما هیچ کسی مورد اعتماد نیست. موضوع فیلم از روی ویروس، به سمت خصلت‌های پنهانی و سیاه آدم‌ها تغییر پیدا می‌کند. سازنده فیلم به ما نشان می‌دهد که انسان‌ها چقدر می‌توانند از زامبی‌های آدم خوار هم ترسناک‌تر شوند.

دیدن تصاویر سرک‌های خالی شهر لندن در فیلم ۲۸ روز بعد هنوز بسیار جذاب است و شباهت زیادی به این روزهای قرنطینه دارد. این فیلم جان تازه‌ای به این ژانر از سینما بخشید و یکی از بهترین فیلم‌های این ژانر نیز محسوب می‌شود. “دنی بویل” کارگردان این فیلم همان کسی است که چند سال قبل فیلم معروف “میلیونر زاغه نشین” را ساخت.

پی نوشت: در سال ۲۰۰۷ قسمت دوم این فیلم به نام ۲۸ هفته بعد (28 Weeks Later)‌ ساخته شد. اگر از دیدن این فیلم لذت بردید، دیدن قسمت دوم هم خالی از لطف نیست.

کوری Blindness)‌ ۲۰۰۸) اثر فرناندو میرلس

من قبل از دیدن این فیلم، رمانی که فیلم بر اساس آن ساخته شده بود را خوانده بودم و بسیار مشتاق دیدن این فیلم بودم. “جوزه ساراماگو” نویسنده معروف پرتغالی با نوشتن رمان “کوری” در سال ۱۹۹۸ جایزه نوبل ادبی را دریافت کرد. (می‌توانید این رمان را هم به زبان فارسی پیدا کنید.)

داستان این فیلم/ کتاب، شهری در جامعه امروزی را نشان می‌دهد که مردم آن درگیر ویروسی مرموز و واگیر دار می‌شوند که آن را (مریضی سفید)‌ می‌نامند. این بیماری همه گیر به سرعت بین مردم پخش شده و آنهایی که به آن مبتلا می‌شوند را نابینا می‌کند ولی به جای تاریکی، هاله‌ای بی انتها از سفیدی می‌بینند.

“فرناندو میرلس” کارگردان، قبل از این فیلم با فیلم “شهر خدا” (City of God)‌ به شهرت جهانی دست پیدا کرد و سال ۲۰۱۹ فیلم او دو کشیش (The Two Popes) نامزد سه جایزه اسکار شد.

قطار به سمت بوسان Train to Busan) ۲۰۱۶) اثر یون سانگ هو

انتخاب یک فیلم ژانر زامبی/ ترسناک در بخش مسابقه جشنواره کن برای خیلی‌ها جای تعجب داشت ولی طولی نکشید که این فیلم پر از هیجان، جا در دل همه باز کرد. این فیلم داستان سفر پدر و دختری است که توسط قطاری به سمت خانه می‌روند. آنها باید با ویروس مرگباری که بعد از کشتن آدم‌ها آنها را تبدیل به موجوداتی خونخوار می‌کند، دست و پنجه نرم كنند.

این فیلم هیجان انگیز و اکشن بعد از اکران عمومی مورد استقبال عمومی در سراسر دنیا قرار گرفت و قرار بود قسمت دوم این فیلم   (Peninsula) تابستان امسال راهی سینماها شود که مثل تمام فیلم‌های دیگر، اکران آن به زمان دیگری موکول شد.

زندگی و دیگر هیچ ۱۹۹۲ اثر عباس کیارستمی

اول از همه باید بگویم که این فیلم درباره ویروس و چیزی ازین موضوعات نیست ولی درباره یک فاجعه است. این فیلم یک سال بعد از زلزله مرگبار رودبار ساخته شد که در آن زلزله حدود ۳۷ هزار نفر جان خود را از دست دادند و نیم میلیون نفر بی‌خانمان شدند. اما این فیلم تصویر یک مرثیه نیست. این دومین فیلم از” سه گانه کوکر” یا “سه گانه زلزله” از عباس کیارستمی است.

پدر و پسری چند روز بعد از وقوع زلزله با موتر برای پیدا کردن احمد پورها شخصیت‌های فیلم قبلی (خانه دوست کجاست؟) می‌روند و بعد از اینکه به جاده بسته بر می‌خورند، ناگزیر می‌شوند که از راه‌های فرعی به روستاهای آنجا سر بزنند. با وجود فاجعه‌ای که رخ داده، چیزی از مرگ در فیلم دیده نمی‌شود. پسر جوانی  با اینکه تعداد زیادی از اقوامش را در زلزله از دست داده، روز بعد از زلزله ازدواج می‌کند. مردان بر روی پشت بام خانه ویرانشان در تلاش وصل کردن آنتن برای دیدن فینال جام جهانی هستند. کودکی تولد می‌شود و زندگی جریان دارد. این فیلم درباره زندگی هست و دیگر هیچ.

فیلم‌های دیگری که ارزش دیدن دارند.

جنگ جهانی زد World War Z) ۲۰۱۳) مارک فاستر

در این فیلم آخر زمانی، وقتی ویروسی همه دنیا را در حال نابود کردن است، “گری لین” با بازی “براد پیت” تنها راه نجات بشریت است. این فیلم پر از صحنه‌های نفس گیر،‌ اکشن و ترسناک است. “مارک فاستر” قبلا رمان “گدی پران باز/ بادبادک باز” خالد حسینی را تبدیل به فیلم کرده بود.

من یک افسانه هستم  I am Legend)‌ ۲۰۰۷) اثر فرانسیس لاورنس

این فیلم دوران بعد از یک فاجعه را نشان می‌دهد که فقط یک مرد (Will Smith) در شهری خالی با سگش زندگی می‌کند.

 شیوع Outbreak) ۱۹۹۵) اثر ولف گنگ پترسون

این هم یکی دیگر از فیلم‌های معروف درباره شیوع یک ویروس است. بازیگران بزرگی مانند “داستین هافمن”، “کووین سپیسی” و “مورگان فریمن” بازی کرده‌اند.

pics.alphacoders.com@