حمله تروریستی هانائو … صحنه‌هایی از شهر پس از شوک Photo: Amal,Berlin
۶٫ اسفند ۱۳۹۸

حمله تروریستی هانائو … صحنه‌هایی از شهر پس از شوک

مأموران پلیس، ورودی اصلی ایستگاه هانائو را محاصره کرده اند، خیابان‌ها خالی است، مگر بعضی از کودکان دیده می‌شوند که لباس‌های فانتزی دارند و اغلب در راه کارناوال فرانکفورت هستند، اما یک احساس عجیبی در شهر حمک‌فرما است. این شهر چند روز پیش شاهد یکی از فجیع ترین جنایات بود؟ ما مجبور شدیم نیم ساعت پیاده به انجمن اسلامی هانائو برویم، جایی که با امام مسجد ملاقات خواهیم کرد، حمل و نقل وجود ندارد، چیز دیگری که ما را غافلگیر کرد! ساختمان انجمن بسیار معمولی است، با طراحی نمای داخلی آن، این مکان نشان می دهد که مکان عبادت است .ما مانند سایر خبرنگاران منتظر ماندیم تا امام نماز را به پایان رساند. نکته قابل توجه این که علی‌رغم تاکید وزیر کشور  برای محافظت از چنین مکان‌هایی، هیچ پلیسی برای نگهبانی وجود نداشت.

شهری آرام و به شوک رفته

“ما در شوک هستیم. هانائو شهر زیبایی است، برای همه باز است و در آن افراد با اقوام و مذاهب مختلف زندگی می‌کنند، همه ما موارد و رویدادهای بسیاری را با هم در میان می‌گذاریم، اما حمله سه روز پیش به مسلمانان همه ما را غافلگیر کرد.این گفته‌های بهلول یلمظ ۶۳ ساله است که از ۴۰ سال به اینسو در آلمان زندگی می‌کند. او می‌گوید که :”صادقانه بگویم، نکته ترسناک این است که این حادثه برای من غیر منتظره نبود، زیرا سایر رویدادهای نژاد پرستانه اخیر در آلمان نشان می دهد که اعمال افراطی راست گرایانه در مناطق مختلف تکرار خواهد شد.”

ما دیگر کارگر مهمان نیستیم

هدف قرار دادن مردم باعث شده تا آن‌ها هنگام عبادت، در مساجد، کلیساها و  کنیسه‌ها هراس داشته باشند و احساس آرامش نکنند، زیرا بسیاری از خانواده‌ها از اعزام فرزندان خود به مدارس می ترسند. بهلول می‌گوید که :” من بیش از ۴۰ سال است که در آلمان زندگی می‌کنم. ما این کشور را با هم ساخته ایم، چرا ما بعد از حضور بیش از ۵۰ سال در آنجا غریبه هستیم؟ ما با دولت و كلیسا كار می كنیم و دیگر كارگر مهمان نیستیم. ما شهروند هستیم،  قربانیان در اینجا به دنیا آمدند و زندگی كردند ، ما شهر را با هم ساخته ایم و با هم كار می‌كنیم. ما زندگی خود را در اینجا کامل می‌کنیم. “

نژاد پرستی علیه مسلمانان

 ترزا. اس دانشجوی آلمانی است که در فرانکفورت مشغول به تحصیل است و برای شرکت در تظاهرات برای محکوم کردن جنایات راست افراطی به هانائو آمده است. او می‌گوید که این حمله آنقدر برایش تعجب‌آور نبوده است، زیرا هر چندگاهی چنین حملات نژادپرستانه در آلمان رخ می‌دهند. ااو از نقش برخی از رسانه‌ها در تشدید چنین حملاتی به تندی انتقاد می‌کند و می‌گوید که این رسانه‌ها خواسته و یا ناخواسته در خدمت اهداف راست‌گرایان اند. به گونه مثال: چندی پیش روزنامه  Zeit  با انتشار نظرسنجی که مردم نظر خود را در مورد اینکه آیا باید پناهندگان در دریای مدیترانه نجات داده شوند، می پرسد؟ و در جایی می‌پرسد که آیا این افراد باید بمیرند؟ و یا می‌پرسد که اگر نجات پیدا کنند، بعدا چی پیش خواهد آمد؟ مشکل اینجاست که آن‌ها مسئله مهمی مانند این را در نظرسنجی مطرح کرده اند و پرسش‌های زننده‌ای را پرسیده اند و البته این گونه رسانه‌ها در حال آماده سازی جو برای چنین شرایطی هستند.

خانواده‌ها و پاسخ دولت

امام مصطفی بوتسكورت پاسخ دولت را پس از حمله تروریستی اخیر، ناكافی توصیف كرد، زیرا اولین قدم تسلیت و احساس پشیمانی و وعده هایی بودند كه اوضاع بهبود خواهد یافت.

… “باید گام های روشنی دیگری وجود داشته باشد كه امنیت ما را به عنوان مسلمان یا یهودی یا هر كسی كه در معرض خطر است تضمین كند، ما باید احساس كنیم كه هستیم. بی خطر، آنها باید به ما گوش دهند، مشکل را تعریف کنند و از آن مراقبت کنند و با طرح این سوال که آیا دولت یا برخی از انجمن‌ها کمک روانی به قربانیان ارائه داده اند؟ ، باتسکورت می‌گوید که :” من خانواده‌های قربانیان را می‌شناسم و آنها در شوک هستند، هرگونه کمک روان درمانی برای آنها، فقط توسط مساجد و جوامع مسلمان شده است. من به آنها نزدیک هستم. خانواده‌ها توسط سیاستمداران نادیده گرفته شده اند، خانواده‌های قربانیان را فراموش کرده اند و اکنون باید به آنها کمک کنیم، از آنها حمایت روانی بکنیم”. 

آیا راهی برای مقابله در باره نفرت از مسلمانان وجود دارد؟


صحبت در مورد نژادپرستی علیه مسلمانان علیرغم حوادث مکرر، در رسانه ها کمتر منتشر شده اند. امام مصطفی بوتسکورت با اعلام این مطلب می‌گوید که :”مهم است که به موضوع توجه بیشتری معطوف شود و همه بدانند که مسلمانان مورد حمله قرار می گیرند زیرا آنها مسلمان هستند و مسلمان بودن برای زندگی آنها نیز هزینه دارد. همچنین لازم است که اقدامات صحیحی انجام شوند که به زندگی در امنیت کمک کند و سیاستمداران نیز باید از آن حمایت و در برابر افراطی‌ها مقاومت نمایند. امام مصطفی یکی از راه‌های جلوگیری از خشونت را، اقدامات پیشگیرانه‌ای مانند آموزش می‌داند :” هر چه زودتر، بهتر، باید به کودکان یاد دهیم که زندگی باهمی در جامعه یک اصل است، بنابراین پیشینه دینی و یا فرهنگی مهم نیستند. ما در اینجا متولد شدیم، اینجا بزرگ شدیم و با هم کار کردیم.”
متن: أسماء يوسف – عبد الرحمن عمرين
ترجمه: نورالله رحمانی
Photo: Amal Berlin