تونل البه هامبورگ دارای درهای خروج اضطراری سبز رنگی است که در فواصل منظم در طول تونل نصب شدهاند. این درها به افرادی که در مواقع آتشسوزی، نقص فنی یا حادثه در تونل گرفتار میشوند، امکان میدهند که به سرعت از تونل خارج شوند. سوال بسیاری از کسانی که به طور مرتب از این تونل استفاده میکنند این است که این درهای اضطراری به کجا میروند؟ روزنامه هامبورگر ابندبلت در یکی از جلسات تمرینی که در تونل برگزار شد، به این سوال پرداخته است.
هنگام تمرین، صدای اعلام خطر از بلندگوهای تونل پخش میشود: “توجه! اینجا پلیس است، لطفاً وسیله نقلیه خود را ترک کرده و به سمت خروجیهای اضطراری حرکت کنید.” در این تمرین، مسئولین تونل، شرایط اضطراری را شبیهسازی میکنند. این امکان وجود داشت زیرا یکی از تونلها به دلیل تعمیرات برای تردد بسته شده بود.
تونل البه هامبورگ: این مسیرهای خروج اضطراری چگونه افراد را در مواقع خطر نجات میدهند؟
در روز تمرین، این تونل تقریباً خالی از خودرو بود، فقط تعدادی خودروی خدماتی در آن قرار داشتند. در چنین شرایطی، چراغهای کنار جاده به طور خودکار به حداکثر روشنایی میرسند و چراغ سفید رنگی بر روی ستونهای نشاندهنده مسیرهای خروج اضطراری شروع به چشمک زدن میکند.
روی این ستونها اعدادی مانند ۲۴۰ و ۱۵ درج شده است که نشان میدهند نزدیکترین درهای خروج اضطراری چند متر فاصله دارند. این یعنی افراد میتوانند ۲۴۰ متر به سمت چپ یا ۱۵ متر به سمت راست بروند. بنیامین هوفلد، مدیر تونل، توضیح میدهد: “این که به کدام سمت حرکت کنید، در شرایط اضطراری بستگی به مکان خطر دارد.”
Elbtunnel
با طی کردن ۱۵ متر به سمت در، افراد میتوانند در اضطراری را به صورت کشویی باز کنند. داخل این مسیر ایمنی یک دوربین و یک بلندگو در سقف نصب شده و در کنار دیوار یک تلفن و دکمه اعلام حریق وجود دارد. افراد حاضر در این بخش میتوانند از طریق تلفن با مرکز کنترل تونل در تماس باشند و درخواست کمک کنند.
کارکنان مرکز کنترل تونل آموزش دیدهاند که در مواقع خطر به طور دقیق دستورالعملهای لازم را ارائه دهند. در مواقع آتشسوزی، معمولاً افراد برای مدتی در مسیرهای خروج اضطراری پناه میگیرند تا خطر برطرف شود. هوفلد اضافه میکند که در این فضاها فشار هوای مثبت ایجاد میشود تا از ورود دود جلوگیری شده و افراد از خطر در امان باشند. به طور همزمان سیستم تهویه دود نیز در داخل تونل فعال میشود.
بسته شدن سریع تونل البه هامبورگ در مواقع خطر
یک در سبز رنگ دیگر در آن سوی اتاق ایمنی به تونل کناری باز میشود. در شرایط عادی، خودروها در این تونل در حال حرکت هستند، اما در مواقع اضطراری تونل به سرعت بسته شده و تردد خودروها متوقف میشود. هوفلد توضیح میدهد: “در شرایط خطر، تونل به سرعت بسته شده و مسیرها برای جلوگیری از ورود خودروهای بیشتر مسدود میشوند.” در حالت ایدهآل، تونل در چند دقیقه کاملاً تخلیه میشود.
در این میان، کارکنان مرکز کنترل تونل مسئول هماهنگی ترافیک هستند، اما نیروهای دیگری نیز در محل حضور دارند. پوگندورف میگوید: “آتشنشانی هامبورگ و پلیس نقش مهمی در تأمین امنیت تونل دارند.”
فرایند تخلیه در مواقعی که خطر طولانی میشود
در صورتی که حادثه طولانی شود، افراد از مسیرهای خروج اضطراری خارج نمیشوند. هوفلد توضیح میدهد: “در چنین شرایطی، پلیس و آتشنشانی فرایند تخلیه را آغاز میکنند.” برخی از مسیرهای خروج اضطراری به مرکز کنترل تونل در پارک گروث متصل هستند که تنها پرسنل آموزشدیده میتوانند از آنها استفاده کنند.
برای افرادی که در حال فرار هستند، مسیر دیگری در نظر گرفته شده است. این افراد یا به سمت نزدیکترین لوله آزاد تونل هدایت میشوند یا با استفاده از اتوبوسهای ویژه از تونل خارج میشوند؛ این اتوبوسها معدود وسایلی هستند که اجازه عبور از تونل در مواقع اضطراری را دارند.
