زن‌کشی، پدیده تلخی که مرز و ملیت نمی‌شناسد! violnce against women
۱۶٫ شهریور ۱۴۰۳

زن‌کشی، پدیده تلخی که مرز و ملیت نمی‌شناسد!

دو فقره قتل زنان (زن کشی) تنها در عرض چند روز در برلین، موجی از وحشت و نگرانی را در میان مردم و مسئولین آلمان به‌ وجود آورده است. کارشناسان و سیاستمداران مخالف دولت خواهان اقدام فوری شده‌اند. اقداماتی که واقعاً چاره ساز و موثر باشند! در همین راستا «کانسل کیزیل‌تپه»، سناتور حزب سوسیال دموکرات، در نامه‌ای به دولت فدرال خواستار تغییراتی جدی در برخورد با این پدیده شده است. استفاده از پابندهای الکترونیکی برای مردان مجرم، می‌تواند یکی از این راه حل‌ها باشد. اما نگرانی‌ها و انتقاداتی هم در این زمینه وجود دارد. بر اساس آمارها، از هر سه زن در آلمان، یکی دست‌کم یک‌بار در زندگی خود خشونت را تجربه کرده است.

آمار تلخ: خشونت علیه زنان در آلمان

پلیس سال گذشته در برلین یازده فقره قتل زنان (فمیساید یا همان زن کشی) را ثبت کرد. البته اگه بخواهیم آمار “تلاش برای زن کسی را هم در نظر بگیریم، آمار بسیار بیشتر از این است! در واقع این رقم در سطح کشور به ۳۳۱ مورد می‌رسد که شامل قتل‌های موفق و ناموفق می‌شود. اما این تنها بخش کوچکی از داستان است. طبق داده‌های سازمان ملل و پلیس آلمان، بیش از ۱۳۲ هزار زن در این کشور قربانی خشونت در رابطه‌های خود شده‌اند، آماری که تنها موارد گزارش شده به پلیس را شامل می‌شود. برآوردها نشان می‌دهد که از هر سه زن در آلمان، یکی دست‌کم یک‌بار در زندگی خود خشونت را تجربه کرده است.

تلاش‌ها و موانع: کندی در اجرای کنوانسیون استانبول

سال‌ها پیش، آلمان با تصویب «کنوانسیون استانبول» متعهد شد که برای جلوگیری و مقابله با خشونت علیه زنان گام‌های عملی بردارد. این کنوانسیون بر ارائه خدمات حمایتی، بهبود قوانین کیفری و حفاظت فوری از قربانیان تأکید دارد. با این حال، اجرای این تعهدات بسیار کند پیش می‌رود.

آشا هدایتی، وکیل خانواده و نویسنده، به این نکته اشاره می‌کند که همچنان جای کافی در پناهگاه‌های زنان وجود ندارد، بودجه مراکز مشاوره ناکافی است، و کار زیادی برای بازپروری متهمان و پیشگیری از خشونت انجام نمی‌شود. وی می‌گوید: «مشکل تنها در خشونت فردی نیست؛ جامعه به‌ طور کلی در حال شکست در این موضوع است.»

چهارچوبی تازه برای محافظت از زنان

«کیزیل‌تپه» اخیراً طرحی چهار ماده‌ای را به مجلس نمایندگان ارائه داده است. او معتقد است که باید کنفرانس‌های موردی به طور منظم برگزار شود و قوانین حفاظت از داده‌ها نباید مانعی برای نجات جان زنان شود. او همچنین خواهان دوره‌های آموزشی برای مردان “خشونت‌ورز” است تا بازپروری آنها زودتر و موثرتر انجام شود. اما چگونه میتوان مردان خشن را به مردانی صلح طلب تبدیل کرد؟

در کنار این اقدامات، کیزیل‌تپه خواستار پشتیبانی بیشتر از دولت فدرال شده است. او در نامه‌ای به وزرای دولت خواستار اجرایی شدن قانون حمایت از قربانیان خشونت شده و تأکید کرده است که باید یک چارچوب حقوقی الزام‌آور در سطح ملی ایجاد شود.

آیا دستبندهای الکترونیکی راه‌حل‌اند؟

یکی دیگر از پیشنهادها استفاده از دستبندها یا پابندهای الکترونیکی برای متهمان خشونت خانگی است. این روش، اگرچه بحث‌برانگیز است و پلیس نیز نگرانی‌هایی از جمله نقض حقوق فردی را مطرح کرده، اما می‌تواند به عنوان راهکاری موثر در موارد خاص به کار رود.

ما نیاز به تغییرات جدی در سطح فرهنگی و اجتماعی داریم!

هدایتی معتقد است که ما نیاز به تغییرات جدی در سطح فرهنگی و اجتماعی داریم! او می‌گوید: «ما باید جامعه‌ای بسازیم که در آن خشونت اساساً وجود نداشته باشد.» از آموزش در مدارس گرفته تا ترویج حقوق زنان و مقابله با تصورات نادرست از مردانگی، همه بخشی از راه‌حل‌اند. در نهایت، این تنها اجرای قوانین سخت‌گیرانه‌تر نیست که می‌تواند زنان را از خشونت نجات دهد؛ بلکه ما به تغییراتی بنیادی در نگرش جامعه نیاز داریم.

امل برلین