صدراعظم آلمان، اولاف شولتز در سفری فشرده به چین رفت! در واقع او برای ۲۳ در هواپیما نشست تا به مدت دو ساعت با رئیس جمهور شی جین پینگ دیدار کند!
تقریباً ۷۰ نفر در هواپیمای دولتی شولتز حضور داشتند: صدراعظم و خدمه وی، یک وزیر امور خارجه پارلمانی سبزها (استفان ونزل) از وزارت امور اقتصادی، ۱۱ مدیر عامل مهم ترین شرکت های برتر آلمان (از جمله بایر، BASF، فولکس واگن، زیمنس، مرک، آدیداس، BMW، Biontech) به علاوه ۲۳ خبرنگار.
به امید آنکه چین با ما دوست باشد!
گفته میشود شی جین پینگ تأثیر تعدیل کنندهای بر پوتین جنگ طلب دارد، حداقل دستانش را از دکمه هستهای دور نگه میدارد. ظاهراً همین علت باعث شده تا آلمان تمایل نشان بدهد روابط خود را با چین تقویت کند. با این حال به نظر میرسد زمان قراردادهای چند میلیارد دلاری نیست.
نیمی از آلمانیها از وابستگی به چین میترسند!
این در حالی است که بر طبق نظرسنجی نیمی از آلمانیها اکنون از وابستگی بیش از حد به چین میترسند. بر اساس روند فعلی ARD آلمان، ۴۹ درصد مردم فکر میکنند که جمهوری فدرال باید همکاری اقتصادی خود را با چین کاهش دهد. یک سوم مردم (۳۴ درصد) مایلند همکاری را تا حد فعلی ادامه دهند. از هر ده یک نفر (۱۰ درصد) مایلند آن را گسترش دهند. اساساً، اکثریت واضح ۸۷ درصد مایلند که دولت فدرال تضمین کند که آلمان از نظر اقتصادی مستقل تر از کشورهای غیر دموکراتیک شود.
بیشتر مردم مخالف مشارکت چین در بندرهامبورگ هستند
اکثریت مردم آلمان معتقدند مشارکت چین در بندر هامبورگ اشتباه است چین در حال حاضر مهمترین شریک تجاری آلمان از نظر حجم واردات و صادرات است. شرکت کشتیرانی دولتی چین Cosco اخیراً بر مشارکت برنامهریزی شده در یکی از چهار پایانه کانتینری در بندر هامبورگ متمرکز شده است. علیرغم هشدارهای وزارتخانه های مربوطه، صدراعظم فدرال به آن پایبند ماند: هفته گذشته، دولت فدرال موافقت کرد که Cosco حداکثر ۲۴.۹ درصد از ترمینال را در اختیار داشته باشد.
در انجام این کار، صدراعظم شولتز مثالی را ارائه کرده است که اکثریت شهروندان آن را انتقادی میبینند: دو سوم از کسانی که حق رای دارند (۶۹ درصد) این تصمیم را اشتباه میدانند. از سوی دیگر، از هر پنج (۲۰ درصد) یک نفر آن را درست میداند. در آستانه سفر شولتز، انتقادات گستردهای از سوی سازمانهای حقوق بشری نیز وجود داشت. مسائل اصلی در اینجا سرکوب اویغورها، سرکوب در هنگ کنگ و حرکات تهدید آمیز نسبت به تایوان است.
شولتز میگوید چین تغییر کرده!
در این زمینه، تنها یک نفر از هر پنج (۲۲ درصد) با این گفته موافق است: “برای من، هنگام برخورد با چین، نمایندگی از منافع اقتصادی آلمان مهمتر از مبارزه برای حقوق بشر در میدان است.” ۶۸ درصد با این گفته مخالفند.
این در حالی است که Scholz می خواهد چین را برای آلمان و شرکای اتحادیه اروپا آماده کند تا در آینده به دنبال بازارهای فروش دیگر و تامین کنندگان مواد خام در آسیا و آفریقا باشند. بدون «انزوای» چین، «وابستگی های یکجانبه کاهش می یابد». او “کسب و کار طبق معمول” را نمی خواهد. شولز می گوید، چین تغییر کرده است و به صراحت می گوید: “اگر چین تغییر کند، نحوه برخورد ما با چین نیز باید تغییر کند.”
امل هامبورگ