سلیم شاهین، فلم‌ساز و سینماگر افغان، می‌گوید: «همزمان با ورود طالبان پوسترها و فیلم‌های ویدیویی‌ام را که از آن‌ها خاطرات زیادی داشتم با چشمان اشک‌بار آتش زدم.» او حالا در آلمان تلاش می‌کند تا به فعالیت‌های هنری‌اش ادامه دهد.
به گفته خودش تا به‌حال بیش از ۱۰۰ فیلم تولید کرده‌است. او از علاقه‌مندی زیادش به فیلم‌سازی می‌گوید. گویا زندگی را بدون فلم تصور کرده نمی‌تواند. سلیم شاهین فلم‌ساز و هنرپیشه افغان که سال‌ها در این بخش در افغانستان فعالیت کرده است که با تسلط طالبان بر افغانستان فعالیت‌های او نیز متحول شد.
می‌گوید: «دیگر قادر نبودم به فعالیت‌های هنری‌ام ادامه دهم.» شاهین سال‌ها از این طریق امرار معاش می‌کرده است، اما هنوز نمی‌داند که آینده چگونه خواهد بود. شاهین می‌گوید که با تسلط دوباره طالبان بر افغانستان سینما در این کشور مرده است و تمام سینما‌ها بسته شدند.
روزی که فلم‌ها و پوسترهایم را آتش زدم
او که اخیرا به آلمان آمده است از روز سقوط کابل یاد آورده شده، می‌گوید: «روز که کابل سقوط کرد شام همان روز به‌طرف خانه رفتم و فیلم‌های دی وی کم و تمام پوسترهایم را آتش زدم. از یک‌طرف گریه می‌کردم و از طرف دیگر فیلم‌ها و دیگر وسایل و تجهزات سینمایی که من را به خطر می‌انداخت به آتش می‌زدم. زیاد یک صحنه ناخوشایند برایم بود.»
شاهین امیدوار است که بتواند در آلمان نیز فلم‌های بیشتری تولید کند. او می‌گوید که به اثر سعی و تلاش شماری از سینماگران در بیرون از افغانستان توانست خود را به آلمان برساند. او افزود: «به بسیار مشکلات به پاکستان رفتیم که در مرز توزخم توسط طالبان لت و کوب شدم. چند روز را در پاکستان گذراندیم و بعد از چند که ویزه آلمان را بدست آوریم همراه با فامیل به‌طرف آلمان آمدیم.»
ساخت فیلم به گونه مخفیانه زیر سلطه طالبان
شاهین پس از سقوط دور اول رژیم طالبان و اوایل حکومت موقت و انتقالی دکان ویدیو فلم داشت و مصروف خرید و فروش فیلم بود. او ۱۵ سال داشت که برای نخستین‌بار در فیلم “شکست‌ناپذیر” روی تصویر آمد و سپس فعالیت‌های سینمایی‌اش را ادامه داد.
شاهین می‌گوید: «در خون و رگ من سینما است. بدون نان می‌توانم زندگی کنم، اما بدون فلم و سینما نه! از همین‌رو به دلیل محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان نمی‌توانستم به فعالیت‌هایم ادامه بدهم و نا گزیر شدم تا به آلمان بیایم. اینجا در آلمان نیز می‌خواهم به فعالیت‌های هنری‌ام ادامه بدهم.»
این فلم‌ساز افغان در حدود یک سال که زیر سلطه طالبان زندگی می‌کرده نیز با ترس و هراس زیاد و به گونه مخفیانه چندین فیلم از جمله “جنگ بس است”، “درد وطن” و “فرار از وطن” را ساخته است.
سونیا کرونلوند، رونامه‌نگار فرانسوی چند سال قبل درمورد داستان زندگی سلیم شاهین، مستندی زیر نام «نتینگ وود» ساخته است. این مستند توانست به جشنواره کن فرانسه راه پیدا کند و سلیم شاهین بر روی فرش سرخ این جشنواره قدم بگذارد. سلیم شاهین در سال ۲۰۱۹ جایزه کن را بدست آورد.
ادامه فعالیت سینمایی در آلمان
سلیم شاهین همراه با خانواده‌اش درحال حاضر دریکی از کمپ‌های پناهجویان در آلمان زندگی می‌کند. شاهین می‌گوید که به زودی فعالیت‌های هنری‌اش را با همکاری سایر سینماگران در آلمان آغاز خواهد کرد. چنانچه خودش می‌گوید بیشتر روی سوژه‌های کار خواهند کرد که فرهنگ و وضعیت مردم افغانستان را از طریق هنر به تصویر بکشد.
او در پاسخ به سوال که چگونه و با چه امکاناتی می‌تواند به فعالیت‌های هنری اش در آلمان ادامه بدهد، می‌گوید: «من با کمترین امکانات می‌توانم کارهایم را به پیش ببرم، طوری‌که در افغانستان نیز با امکانات ناچیز بیش ۱۲۵ فیلم را تولید کرده‌ام، اینجا دیگر بچه‌ها هم هستند و بزودی به فعالیت‌های خود ادامه خواهم داد که دراین راستا از سوی برخی از نهادها نیز با ما وعده همکاری داده شده‌است.»
او با الهام گرفتن از سبک بالیوود فیلم‌های زیادی کمیدی و عاشقانه ساخته است. هرچند فیلم‌های او از سوی برخی افغان‌های تحصیل‌کرده استقبال نمی‌شود، اما باز هم در میان مردم طرفداران زیادی دارد.
این در حالی‌ست که به تازگی طالبان اعلام کرده که بزودی سینما در افغانستان دوباره فعال خواهد شد و قرار است پنج سینما در کابل با حضور زنان دوباره به فعالیت‌اش ادامه بدهد.
متن: قدیر وفا
Bilder: Salim Shahin
