جنگ، خشکسالی و مشکلات اقتصادی ازجمله مهمترین دلایلی هستند که زیستن در برخی کشورها را برای ساکنانش دشوار و حتی غیرممکن کرده است. سازمان ملل متحد گزارش جدیدی از آمار آوارگان و پناهندگانِ سراسر جهان ارائه کرده است.
در سال ۲۰۲۰ تقریبا ۸۲/۴ میلیون نفر در جهان از کشورها یا شهرهای خود فرار کردهاند. این آمار هم شامل کسانی میشود که از کشور خود بیرون رفتهاند و هم کسانی که داخل مرزهای کشورشان در تبعید هستند. باوجودیکه مرزهای کشورها به دلیل بحران کرونا بسته بودند، اما این رقم رکورد جدیدی را نسبت به سالهای پیش از آن نشان میدهد.
به گزارش روزنامه اشپیگل، تا پایان سال گذشته ۳۰/۳ میلیون نفر کشورهای خود را ترک کردهاند و ۴۸ میلیون نفر آواره داخلی محسوب میشوند. آمار داخلی در کشورهایی مثل یمن، اتیوپی، سودان، موزامبیک، افغانستان و کلمبیا ۲/۳ افزایش داشته است. آمار پناهندگان خارجی نسبت به سال ۲۰۱۹ تغییر چندانی نکرده و در حد ۴/۱ میلیون نفر بوده است.
۴۲ میلیون کودک و نوجوان پناهنده در جهان
فیلیپو گراندی، عضو کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، به تعداد زیاد کودکان و نوجوانی اشاره میکند که یا در حال فرارند یا در جریان فرار والدین به دنیا آمدهاند. تقریبا نیمی از آوارگان در سراسر جهان دختران و پسران زیر ۱۸ سال هستند.
آژانس پناهندگان تخمین میزند که تقریبا یک میلیون کودک به عنوان پناهنده در فاصله سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ متولد شدهاند. آنها شانس کمی برای مدرسه رفتن دارند و از مراقبتهای پزشکی کافی برخوردار نیستند. بسیاری از آنها به دلیل شرایط دشوار زندگی دچار آسیب روانی هستند.
سازمان “کودکان را نجات دهید” به تازگی اعلام کرده که اقدام به خودکشی در اردوگاههای پناهندگان شمال سوریه افزایش یافته است. یک پنجم این خودکشیها توسط کودکان انجام میشود.
مخالفت بیشتر آلمانیها نسبت به پذیرش پناهندگان
براساس یک نظرسنجی که از طرف موسسه دیاکونی (Diakonie) انجام شده، بیشتر آلمانیها مخالف ورود پناهندگان جدید به کشورشان هستند. نتیجه این نظرسنجی که ۵۰۰۰ نفر در آن شرکت کردهاند، روز پنجشنبه در برلین اعلام شد.
از آنها پرسیده شد که با توجه به افزایش آمار پناهندگان در جهان، آیا آلمان میتواند پناهندگان بیشتری را بپذیرد؟ کمتر از یک سوم (۲۸٪) پاسخ مثبت دادند؛ درحالیکه پاسخ ۶۲/۵٪ منفی بود.
به گزارش میگاتزین، بیشتر آلمانیها درباره “ادغام” پناهندگان تردید دارند. حدود ۵۸٪ معتقدند که ادغام به خوبی صورت نگرفته، اما ۱۲/۵٪ میگویند ادغام موفقیتآمیز بوده و بقیه پاسخ دادهاند: نمیدانم.
عدم موفقیت آلمان در ادغام پناهندگان
اولریش لیلی (Ulrich Lilie)، مدیر سازمان دیاکونی، از نتیجه این نظرسنجی تعجب نکرد. طبیعتا مسئله ادغام پناهندگان در آلمان موفقیتآمیز نبوده است. او فاصلهای را که اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن از پناهندگان میگیرند، به شدت مورد انتقاد قرار میدهد و میگوید: «این سیاست، مسئول جو فکریِ حاکم است.».
او همچنین به این واقعیت اشاره کرد که مردم از نظر سیاسی آمادگی پذیرش پناهندگان را ندارند و آلمان را به عنوان “کشوری مهاجرپذیر” نپذیرفتهاند.
