ماه رمضان امسال که از روز سهشنبه ۱۳ آپریل، در بسیاری از کشورهای جهان از جمله آلمان آغاز شد، برای دومین سال پیاپی زیر سایه مقررات شدید کرونایی به پایان خواهد رسید.
اینکه شهروندان هامبورگ در مورد فرا رسیدن ماه رمضان همزمان با گسترش دامنه کرونا در آلمان و تاثیرات پاندمی روی نحوه گرامیداشت و بجا آوردن سنتهای مهم این ماه چه دیدگاهی دارند، در این گزارش بخوانید.
استقبال از رمضان با آرزوی پایان جنگ
جمیله میراحمدی، اهل افغانستان است و از مدت ۲۰ سال به این سو در آلمان زندگی میکند. او به این امید که سال آینده بتواند فارغ از محدودیتهای کرونایی به شکل بهتری از رمضان استقبال کند میگوید: «ماه رمضان یک ماه مبارک است، اما متاسفانه شیوع کرونا و در پی آن مقرراتی که از سوی حکومت آلمان وضع شده است، اجرای همه امور اجتماعی، مذهبی و فرهنگی مردم را زیر شعاع قرار داده است.» بهگفته او، مردم مسلمان در سراسر جهان به ویژه در آلمان، امسال همچنان باید مراسم و سنتهای ماه رمضان را سازگار با شرایط کرونا به جا آورند.
خانم میراحمدی در مورد نحوه استقبال از ماه رمضان در خانوادهاش میگوید که در کنار آمادگیهای روحی و جسمی، این خانواده پنج نفری همه ساله از ماه رمضان به نیکی و با آرزوهای بزرگ قلبی استقبال میکنند. اما آرزوی امسال آنها، شاید خواستهی میلیونها افغانی باشد که در سراسر این کره خاکی بودوباش دارند. «آمدن صلح و پایان خونریزی در افغانستان!»
تجربهی انجام مراسم مذهبی آنلاین
انجام عبادتهای دسته جمعی و رفتن به مسجدها بخش مهمی از مراسم ماه رمضان است که امسال نیز تحت تاثیر مقررات کرونایی قابل اجرا نخواهد بود. اشتراک در این مراسم به صورت آنلاین و بدون حضور در جمعهای بزرگ مردم، شاید برای بسیاریها خوشایند نباشد. اما به باور شماری از شهروندان بهجا آوردن این سنتها به صورت فردی در خانه و یا از طریق آنلاین، برای جلوگیری از گسترش ویروس کرونا تصمیم درست و عاقلانه است.
فاروق میراحمدی همسر جمیله، امیدوار بود که با اعمال مقررات کرونایی و سرعت بخشیدن به پروسه واکسیناسیون، تا آغاز ماه رمضان از گسترش دامنه کرونا در آلمان تا حد زیادی جلوگیری شود و درهای مساجد و عبادتگاهها دوباره به روی شهروندان باز شود. اما بهگفتهی او، در حال حاضر تا رسیدن به این هدف هنوز راه درازی در پیش داریم. فاروق میراحمدی میگوید: «بنابراین ما ترجیح میدهیم که در خانه بمانیم و تا حد امکان از طریق آنلاین در این مراسم اشتراک کنیم.»
یکی دیگر از عنعنات مسلمانان به ویژه مردم افغانستان برپایی سفرههای بزرگ در شبهای ماه رمضان و تهیه افطاری برای خود، دوستان و خویشاوندان است که این رسم نیز در جریان گسترش پاندمی کرونا تقریبا از بین رفته و مردم به دلیل پیروی از قوانین کرونا از آن پرهیز میکنند. اما در شرایط کنونی چطور میتوان یک برنامه افطاری تنظیم کرد. آیا میشود دوستان را به صورت آنلاین و یا با انجام تست سریع کرونا به افطاری دعوت کرد؟
به باور آقای میراحمدی، در شرایط کنونی که همه مجبور به رعایت مقررات کرونایی هستند باید از برگزاری چنین گردهمآییهای سنتی خودداری شود. از دیدگاه او، انجام تست سریع کرونا و دعوت یکی دو نفر از دوستان به خانه، تنها در موارد ضروری قابل پذیرش است. اما برنامههای افطاری آنلاین یک نظر بسیار جالب است و ارزش امتحان کردن را دارد.
فرا رسیدن رمضان یکبار دیگر زیر سایه کرونا نه تنها خانوادهی میراحمدی بلکه شمار زیادی از شهروندان را متاثر ساخته است. احمدین نورزی شهروند ۴۹ سالهی افغان/آلمانی است که همراه با خانوادهاش از دیر زمانی به این سو در شهر هامبورگ زندگی می کند میگوید: «در جریان این دو سال به دلیل همهگیری کرونا و اعمال مقررات شدید بهویژه محدودیت تماس، بسته ماندن مساجد، و دیگر مکانهای مذهبی و در این اواخر وضع مقررات منع رفت و آمد در شب، اجرای سنتهای مهم این ماه را به شدت تحت تاثیر قرار دادهاست.» به باور او، با توجه به شرایط کنونی مسلمانان در نقاط مختلف جهان بهویژه در آلمان، نتوانستهاند مانند سالهای دیگر از فرا رسیدن ماه رمضان به خوبی استقبال کنند.
نورزی همچنان در زمینه اجرای مراسم مذهبی و برنامههای افطاری بهصورت دسته جمعی با شماری زیادی از شهروندان موافق است و میگوید: «از دیدگاه اسلام و مسلمانان، خواندن نماز و انجام دیگر مراسم عبادی در مسجد و همچنان برپایی سفرههای افطاری و تقسیم غذا در میان فقرا بهویژه در ماه رمضان ثواب زیاد دارد. اما در شرایط کنونی ممنوع قرار دادن مراسم و عبادتهای دسته جمعی و لغو برنامههای افطاری قابل توجیه است.»
سفرههای رنگین افطار
با آنکه رمضان را ماه تجدید حیات معنوی و رهایی از بند نفس نیز مینامند اما در کنار استفاده از معنویات آن، مانند بسیاری از مسلمانان، شهروندان افغانستان نیز غذاهای لذیذ و سنتی برای افطار تهیه میکنند. جمیله میراحمدی در این مورد میگوید: « در حقیقت ما برنامه خاص غذایی برای رمضان و افطار نداریم. برای خانواده ما همان ضرب المثل «هر چه پیش آمد، خوش آمد» صدق میکند. اما ما هم مانند بسیاری از افغانها معمولا غذاهای سنتی افغانستانی مثل قابلی پلو، بولانی، پکوره و سمبوسه با چتنی و ترشی برای افطار تهیه میکنیم.»
Animation: Flamur Nikolli
