در پی گسترش شیوع کرونا و تشدید و تسهیل قوانین به صورت فوری از سوی دولت فدرال و ایالتها، نه تنها سیاستمدارها و دارندههای شغلهای آزاد بلکه همه شهروندان سردرگم و مایوس شدهاند.
تزریق مرحله به مرحله واکسن، کاهش نسبی محدودیتها پس از هشتم ماه مارچ و باز شدن فروشگاهها و خردهفروشیها با رعایت قوانین ویژه در هامبورگ، شهروندان را کم کم دلخوش به بازگشت به زندگی عادی کرده بود، اما این وضعیت یکی دو هفتهای بیش دوام نیاورد و سرانجام دولت هامبورگ بار دیگر تصمیم به محدود کردن فعالیتهای اجتماعی گرفت.
هنوز چند روزی از این تصمیم دولت ایالتی هامبورگ نگذشته بود که به تاریخ ۲۳ مارچ، در جلسه مشترک صدر اعظم با نخست وزیران ایالتهای فدرال، تدابیر بیسابقهای برای تعطیلات عید پاک گرفته شد. براساس این تصمیم قرار بود همه فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی از اول تا پنجم آپریل تعطیل شوند. برای اولین بار از زمان شیوع کرونا، حتی فروشگاههای مواد غذایی نیز نباید کار میکردند. این موضوع افکار عمومی در آلمان را شوکه ساخت و با انتقاد شدید احزاب مخالف دولت، اتاقهای تجارت و صنایع، اتحادیههای تجاری و شهروندان قرار گرفت.
با آنکه صدراعظم یک روز پس از اعلام این تصمیم، با انتشار بیانیهای آن را خطا خواند و از مردم پوزش خواست اما آیا در مجموع شهروندان آلمان با توجه به پیشرفت مرحله به مرحله واکسیناسیون از کاهش و افزایش ناگهانی محدودیتها راضی هستند؟ این تدابیر چه تاثیراتی بر زندگی و روان آدمها میگذارند و سرانجام چه زمانی پایان مییابد؟
فاروق میراحمدی، نویسندهی افغان-آلمانی است که از سالهای زیاد در هامبورگ زندگی میکند. او در گفتگوی با امل، از سیاستهای دولت در امر مبارزه با کرونا سخت انتقاد کرده میگوید: «از آغاز شیوع پاندمی کرونا تاکنون، سیاست حکومت آلمان در مبارزه با کرونا، بر مبنای نظریهها و مشورههای شماری محدودی از دانشمندان استوار بوده و در موارد زیادی پیشنهادهای متخصصان و پزشکان دیگر شنیده نشده است. از سوی دیگر، اینکه دولت آلمان پیش از گرفتن تصمیمهای مهم با پارلمان مشورت نمیکند خود باعث بروز جنجالها و نابسامانیها پس از اعلام یک تصمیم مهم میشود.»
از دیدگاه او، مقررات و محدودیتهای که پس از اندکی کاهش در روزهای اخیر بار دیگر تشدید پیدا کرده عجولانه و نامناسب بوده و قابل پذیرش برای بیشتر مردم نبود. از این رو دولت تحت فشارهای زیاد این تصمیم را پس گرفته و از مردم عذرخواهی کرد. میراحمدی میگوید که تلاشهای پیهم اما ناکام دولت در تصویب و اجرای قوانین یکسان برای تمام ایالتها، روند مبارزه با کرونا را در این کشور دشوارتر ساخته و به اعتبار حکومت نیز آسیب جدی میرساند. به باور او، بهویژه در روزهای اخیر، ضعف در مدیریت اقدامات ضد کرونایی باعث پریشانی و بی باوری مردم شدهاست.
به نظر میرسد شماری زیادی از شهروندان از دوام این شرایط چندان خوشبین نیستند و دیدگاههای مشابهی دارند.
روزا ثابتنیا روزنامهنگار ایرانی است که از مدتی به این سو همراه با خانوادهاش در شهر هامبورگ زندگی میکند. او که به گفته خودش در آغاز از طرفداران سرسخت قرنطینه و مقررات کرونایی بود و به این امید که اگر این بیماری در یک مقطع زمانی قابل کنترل باشد، قرنطینه ایده خوبی است، مقررات را بیشتر از اطرافیانش رعایت میکرد، اکنون از این شرایط خسته شده و خواهان تغییر در شیوه کنترل و مهار کرونا است. روزا در یک گفتگوی تلفنی با امل، گفت: «پس از مدتی دریافتیم که این ویروس بهصورت مرتب جهش پیدا میکند و پیش بینیهای که برای کنترل آن از ابتدای شیوع بیماری انجام شده بود خیلی کارا نبودهاست. بنابراین من فکر میکنم که دیگر ادامه دادن به قرنطینه و کاهش و افزایش محدودیتها هر چند وقت، خیلی راه حل مناسبی برای کنترل بیماری نیست.»
روزا همچنان به تصمیم آخر صدراعظم آلمان اشاره کرده میگوید که تشدید محدودیتها در روزهای عید پاک و بعد عذرخواهی خانم مرکل و پس گرفتن این تصمیم، فقط با توجه به آمارهای ارائه شده از سوی انستیتوت رابرت کخ بوده و هیچ جنبهی دیگری از زندگی شهروندان در آن مدنظر گرفته نشده بود. اما او شجاعت خانم مرکل را قابل تحسین میداند.
پس از کاهش محدودیتها در آغاز ماه مارچ/مارس، مردم با رعایت مقررات ویژه توانستند اندکی وارد زندگی عادی و روزمره شوند. اما در عین زمان، رایگان کردن آزمایش کرونا هفته دوبار برای هر شهروند، خود بار دیگر به آمار مبتلایان افزود و مقررات دوباره سختتر شد.
روزا معتقد است که با شروع مرحله به مرحله واکسیناسیون، باید کم کم محدودیتها نیز کاهش پیدا کنند تا مردم نیز بتوانند از این پریشانی و کلافهگی نجات یابند. اما در کنار آن باید سرعت واکسیناسیون بالا برود.
براساس گزارشها، در حال حاضر سرعت واکسن در آلمان کندتر از آنچه است که قبلاً تصور میشد.
اثرات قرنطینه بر زندگی پناهجویان
قرنطینه و اعمال محدودیتها برای جلوگیری از گسترش ویروس کرونا، بدون شک زندگی افراد در سراسر جهان را دگرگون ساخته و فرصتهای زیادی را از آنها گرفته است. اما از دیدگاه روزا ثابت نیا، سیاستهای دولت آلمان در مورد اعمال محدودیتهای کرونایی و قرنطینه، بهویژه ضربه جبران ناپذیری برای بسیاری از پناهجویان وارد کردهاست.
بهگفته روزا، در کنار مسائل دیگر، پناهجویانی که در کمپها و اقامتگاهها بهصورت دسته جمعی زندگی میکنند، گاهی حتی مجبور شدند سه تا چهار بار برای دو هفته یا بیشتر در قرنطینه کامل باشند و این شرایط روح و روان آنها را سخت آزرده کردهاست.
او با تاکید به این موضوع که در قرنطینه یک تعداد از فرصتها از پناهجویان گرفته شده میگوید: «در جریان قرنطینه، شماری زیادی از پناهجویان نتوانستند به دورههای زبان و یا هم آموزش حرفهای شرکت کنند و یا کار مناسب برای پیشبرد روند پناهندگی خود پیدا کنند. اما از سوی دیگر اداره مهاجرت آلمان (بامف) سرگرم بررسی دوسیههای پناهندگان است. شماری از آنها به صورت مکرر جواب منفی دریافت میکنند و روند اخراج پناهجویان همچنان ادامه دارد.»
شما چه فکر میکنید؟
آیا از سیاستهای دولت در زمینه کاهش و افزایش ناگهانی محدودیتها راضی هستید؟
لطفاً نظریات تان را در کامنت با ما شریک سازید.
Photo by Elena Mozhvilo on Unsplash