برای هفته ها مراکز نگهداری از کودکان و مهد کودک ها به دلیل محدودیت های دوران کرونا بسته بودند. اکنون متخصصان نگران عواقب روحی این دوران روی کودکان هستند. فرانسیسکا لایشنر مربی زبان یکی از کودکستان های Springmäuse در Neuallermöhe وظیفه اش سنگین تر از قبل شده است. او با تمرینات زیاد تلاش دارد تا دوباره کودکان را به شرایطی قبلی برساند:« کودکان در دوران کرونا پیشرفت زیادی نداشته اند.» او در ادامه افزود که بعضی از کودکانی که به زودی به مکتب میروند، متوجه رکود زیاد در سطح زبانشان می شوند و هنوز به اندازه کافی آماده نیستند.
والدین نگران کودکان هستند
معلمان کودکستان ها از اینکه بسیاری از کودکان به مهد کودک ها برگشته اند، احساس رضایت دارند. در دوران قرنطینه، زمانی که کودکان اجازه رفتن به مهدکودک ها را نداشتند، والدین بسیار نگران آنها بودند. به گفته ریا البرت مدیر یکی از کودکستان ها میگوید که در دوران کرونا بسیاری از والدین با آنها تماس گرفتند:« والدین نگران بودند که شرایط خانه فرزندانشان را از رشد باز دارد و از ما حمایت میخواستند.»
خشونت علیه کودکان
یکی دیگر از موارد نگران کننده برای متخصصان گسترش خشونت ها علیه کودکان در دوران قرنطینه است. گفته میشود که آمار خشونت علیه کودکان در پناهگاه های امن زنان در هفته های اخیر بسیار گسترش پیدا کرده است. حتی در تازه ترین پناهگاه برای زنان نیز این امر به شدت مشاهده شده است.
خشونت در پناهگاه های زنان
به گفته آنیکا زیمبا از پناهگاه شماره چهار زنان، شرایط سخت تر شده است. « زنان این مرکز از شرایط گله میکنند و میگویند که با کار کردن مردانشان در خانه، شرایط برای آنها سخت تر شده است.» با این وجود در این ماه ۲۰ ٪ خشونت علیه کودکان نسبت به ماه های مارچ و آپریل ثبت شده است ولی خشونت ها بین زن و شوهر یا پارتنر ها به صورت چشمگیری افزایش پیدا کرده است. پلیس فقط در ماه جون دو هزار و ۲۵۲ مورد خشونت را ثبت کرد. این رقم ۴۰۰ مورد بیشتر از سال قبل است.
خشونت های پنهانی
به گفته مسئولین امور اجتماعی ایالت هامبورگ، هنوز هیچ کودکی به دلیل خشونت از خانواده اش گرفته نشده و هیچ موردی نیز ثبت نشده است. با این وجود متخصصان نگران اتفاقاتی هستند که گزارش نمیشوند. رالف سلوتر از انجمن محافظت از کودکان هامبورگ میگوید:« در شرایط پیچیده خانوادگی، این خشونت ها در بین خانواده پنهان میماند. کودکان فقط در صورت گفتگوی طولانی و بودن کنار آنها ممکن است که از این خشونت ها صحبت کنند.» به گفته آقای Slüter، آنها امیدوار هستند که با کمک معلمان و مربی های کودکستان ها و مکاتب بعد از تعطیلات از شرایط روحی کودکان با خبر شوند.
