کارگران جنسی در دوره بحران کرونا تحت شرایط سختی قرار داشتند. آنها یکی از اولین مشاغلی بودند که باید تعطیل می‌شدند و همچنین یکی از آخرین مشاغلی که امکان بازگشایی دارند. آنها همچنین کمترین کمک‌های دولتی را در این مدت دریافت کردند. چرا که کمک‌هایی که به کارگران خویش فرما (Selbstständig) داده می‌شد، تنها به بخش کوچکی تعلق گرفت و به سرعت پایان یافت.
برای اطلاع از کمک‌های دولتی فرد باید با اینترنت و رسانه‌ها درتماس باشد. اما در واقعیت بسیاری از کارگران جنسی که در خیابان برای نان شب تلاش می‌کنند، از این کمک‌ها اطلاعی نداشتند؛ پس این شانس را از دست دادند.
“فلو” Flo دختری سی ساله آلمانی است. او در رشته فلسفه تحصیل کرده است. فلو کار جنسی را به عنوان یک انتخاب شخصی می‌داند، حقی که او در مورد بدن خودش دارد. او از ۴ سال پیش در زمینه خدمات جنسی مشغول به کار است.
یعنی حتا اگر به تو تجاوز شود نمی‌توانی از پلیس کمک بخواهی!
اکنون سیاستمداران SPD قصد دارند مراکز خدمات جنسی را برای همیشه ببندند و کار جنسی را غیرقانونی اعلام کنند. “فلو” معتقد است «تنها نتیجه این قانون این است که از این به بعد این کارگران به شیوه غیرقانونی کار خواهند کرد. و کار غیرقانونی یعنی هراتفاقی برای تو بیافتد، اگر به تو توهین شود، اگر به تو تجاوز شود، اگر پولت را نپردازند، تو نمی‌توانی از پلیس کمک بخواهی. چون در حال کارغیرقانونی هستی. پس شرایط کار خیلی خیلی بد می‌شود. مشتریان می‌توانند هرچیزی طلب کنند، چون دیگر استانداردی وجود ندارد. در حال حاضر ما مقرراتی برای سکس امن‌تر (Safer Sex) و مقررات بهداشتی داریم. در صورت غیرقانونی شدن سکس، دیگر هیچ مقرراتی ما را حمایت نمی‌کند.
از سوی دیگر مجبوریم در خیابان کار کنیم یا به خانه افراد برویم. چون دیگر هیچ استودیو و اتاقی به ما اجاره نمی‌دهند. این یعنی که دیگر هیچ امنیتی برایمان وجود ندارد.»
آیا کار جنسی کثیف است؟
” فلو” ادامه می‌دهد: «حزب SPD همیشه به دنبال این بوده تا کارجنسی را در آلمان غیرقانونی کند، حالا بحران کرونا را فرصتی دانسته تا بار دیگر ممنوعیت کارجنسی را پیش بکشد. همچنین این حزب از قضاوت‌هایی که در جامعه در مورد کار جنسی وجود دارد استفاده می‌کند. تصاویری مثل کثیف بودن کار جنسی، عامل انتشار بیماری، غیراخلاقی بودن و… باعث شده کارگران جنسی در جامعه در هر وضعیتی سرزنش شوند و مقصر شناخته شوند.
ولی واقعاً اینطور نیست، من اگر با کسی روی اپلیکیشن تیندر قرار بگذارم باید به او در مورد سکس امن آموزش دهم. این مسئله هیچ وقت در مورد ارائه‌دهندگان خدمات جنسی اتفاق نمی‌افتد. مسائل بهداشتی در شغل ما بیش از هرجای دیگری رعایت می‌شود.»
«هرکس دلیل خودش را دارد»
“فلو” می‌گوید: «همه کسانی که انتخاب می‌کنند به عنوان کارگر جنسی کار کنند، لزوماً مورد تجاوز قرار نگرفته‌اند. همه ما به این کار مجبور نشده‌ایم. بسیاری هم آگاهانه انتخاب کرده‌اند. در واقع هرکس دلیل خودش را برای کار کردن به عنوان کارگر جنسی دارد. عوض شدن قانون و غیرمجاز شمردن این کار، باعث نمی‌شود آن دلایل تغییر کنند. من فکر می‌کنم همه ما به هرحال به عنوان کارگر جنسی کارمان را ادامه خواهیم داد، صرف نظر از اینکه قانون در این مورد چه می‌گوید.»
“فلو” ادامه داد «من می‌دانم که به هرحال به کارم ادامه خواهم داد. اما درحال حاضر اگر دختری بخواهد از این شغل بیرون برود، سازمان‌هایی وجود دارد که به او در همه سطوح کمک می‌کنند تا بتواند زندگی‌اش را تغییر دهد. اما از روزی که این شغل را غیرقانونی بدانند، دیگر این سازمان‌ها وجود نخواهند داشت، یعنی دختران باید به شکل مخفیانه کار کنند و شانسی برای بیرون رفتن از این کار نخواهند داشت.»
“فلو” همچنین گفت: «غیرقانونی شدن روسپیگری نه تنها شرایط را برای کارگران جنسی دشوار می کند، بلکه مشتریان هم به دردسر می‌افتند. باید بدانید که مشتریان ما تنها مردان نیستند، بلکه مشتریان زن زیادی هم وجود دارند. این زنان به هر دلیلی وقت یا امکان داشتن رابطه و برآوردن نیازهای جنسی خود را ندارند.»
“تصور کن تو را به سرعت داخل ماشین بکشند”
دختر دیگری “سانجوشا” Sonjuscha نام دارد، ۲۵ ساله است و ۵ سال است که در زمینه ارائه خدمات جنسی مشغول است. او می‌گوید «استودیوهای خدمات جنسی، سکس شاپ‌ها و سکس کلاب‌ها، فضای امن ما برای کار کردن هستند. اگر این مراکز بسته شوند همه مجبوریم در خیابان‌ها کار کنیم. نه تنها باید به تنهایی مشتریان خود را پیدا کنیم، بلکه به فکر فضایی برای ارائه خدمات هم باشیم. در سوئد هم این قانون برقرار شد و دردسر زیادی برای همکاران ما ایجاد کرده است. در آنجا کارگران جنسی مجرم هستند و کسی به آنها خانه اجاره نمی‌دهد، چراکه صاحبخانه‌ها هم شریک جرم شناخته می‌شوند. در مواردی حتا حضانت کودکان‌شان از آنها گرفته می‌شود.»
“سانجوشا” ادامه می‌دهد: «این قانون واقعاً می‌تواند زندگی ما را به خطر بیاندازد. تصور کنید زمانی که در خیابان مشتریان می‌خواهند قبل از اینکه سر قیمت به توافق برسید به سرعت تو را به داخل ماشین بکشند، چرا که از این که توسط پلیس دستگیر شوند می‌ترسند. بنابراین تو فرصت نداری حتا چک کنی که این فرد چقدر مطمئن است.»
“سانجوشا” متعقد است: «بسیاری از کارگران جنسی از کشورهای دیگر هستند، کارت اقامت ندارند، اجازه کار ندارند و همین شرایط باعث می‌شوند آنها به هر قیمتی شده در این شغل بمانند، چون گزینه دیگری ندارند. تنها راه برای بهبود شرایط، حمایت از این دختران است، با مجرم شناختن آنها به عنوان کارگر جنسی، مسئله‌شان حل نشده بلکه به دردسر بیشتر می‌افتند. این چه معنی می‌دهد؟ برخی سیاستمداران برای رفع مسئله کارتن‌خوابی، حضور کارتن خواب‌ها را در سطح شهر غیرقانونی اعلام می‌کنند. یعنی برای کاهش فقر می‌خواهند فقرا را از جامعه حذف کنند، نه اینکه مسئله فقر را حل کنند.»
بیایید با خودمان صادق باشیم!
“سانجوشا” می‌گوید: «جالب است که حتا بعضی از حامیان حقوق زن مخالف روسپیگری هستند! آنها معتقدند کار جنسی در واقع بهره‌کشی از بدن‌مان است. من کاملاً با آنان موافقم. اما بیایید با خودمان صادق باشیم! در جامعه سرمایه‌داری، هر کار دیگری هم که انجام دهیم درواقع بهره‌کشی از خودمان است. با این تفاوت که برای کار جنسی دستمزد بیشتری دریافت می‌کنم تا اینکه در رستوران کار کنم یا کار نظافت انجام دهم برای ساعتی ۸ یورو.»
او همچنین در مورد قاچاق زنان گفت: «این درست است که برخی از زنان برای کار جنسی قاچاق شده‌اند، اما این به این معنی نیست که همه آنها دزدیده شده‌اند برای این کار، نخیر! واقعیت این است که معمولاً این زنان نتوانسته‌اند برای اقامت در آلمان ویزا بگیرند، پس مجبور شده‌اند به قاچاقچی پول بدهند یا گاهی خدمات جنسی ارائه کنند تا امکان زندگی‌شان در اروپا فراهم شود. و قطعاً آن قاچاقچیان از زنان بهره‌کشی جنسی می‌کنند، اما این در واقع انتخاب و تصمیم خود این زنان است، که قاچاق بشوند و برای این کار هزینه بپردازند.»
“سانجوشا” در ادامه گفت: «به هرحال مسئله قاچاق زنان با کار جنسی دو بحث مجزاست. شما نمی‌توانید با غیرقانونی کردن کار جنسی با پدیده قاچاق مبارزه کنید.
تا زمانی که مشتری برای خدمات جنسی وجود دارد، ارائه کننده خدمات هم وجود خواهد داشت. و همیشه افرادی در طول تاریخ ودر همه جای دنیا به دنبال دریافت خدمات جنسی بوده‌اند و خواهند بود.»
Aora Helmzadeh
َ
