روزهای عید فطر اگر چه در آلمان به جنب و جوش کشورهای اسلامی نیست، اما بازهم نماز عید در بسیاری مناطق آلمان برگزار می‌شود و مسلمانان با وجودی که از تعطیلی عید خبری نیست، باز هم به دیدار فامیل، دوستان و آشنایان می‌روند. کرونا آمد و همه‌چیز را دگرگون کرد. عید فطر امسال مانند بسیاری از رویدادهای دیگر با محدودیت‌هایی روبرو شده است. برای بررسی این موضوع دیدگاه‌های چند تن از مسلمانان را در این باره جویا می‌شویم.
همایون امینی ۵۶ ساله ساکن نوی کلن برلین
همایون امینی که بیش از ۲۰ سال در برلین زندگی می‌کند و سال‌های اخیر را نیز در نوی کلن که جمعیت مسلمانان در آن‌جا تقریبا زیاد است، سپری کرده است، می‌گوید: “خانه من نزدیک مسجد است و از جمله کسانی هستم که در بیشترین مراسم مذهبی در مسجد شرکت می‌کنم. متاسفانه شیوع کرونا، مراسم مذهبی امسال مانند نماز جماعت، نماز جمعه و نماز تراویح را برهم زد. در ماه‌های رمضان سال‌های گذشته جمعیت نمازگزاران برای نماز تراویح آنقدر زیاد می‌شد که بسیاری از آن‌ها در بیرون از مسجد که هوا هم نسبتا سرد بود، نماز می‌خواندند، اما امسال با توجه به شیوع این ویروس نتوانستم در نماز تروایح شرکت کنم.”
محمد عزیز الفت ۳۸ ساله ساکن فرانکفورت ام ماین
“راستش را بخواهید من بخاطر مشغله‌های کاری که دارم، از زمانی که در آلمان هستم، نتوانستم در نمازهای تراویح شرکت کنم و بعضی از روزها روزه نگرفته‌ام، اما در نمازهای عید همیشه شرکت کرده ام. اگر چه گفته اند که می‌شود نماز عید فطر امسال را با رعایت فاصله برگزار کرد، اما من تصمیم گرفته ام که نماز عید امسال را در خانه بخوانم. به نظر من رعایت فاصله اجتماعی در مسجد بسیار دشوار است، به خصوص در نماز عید فرانکفورت که جمعیت بسیار زیادی جمع می‌شوند و اصلا امکان ندارد که رعایت فاصله حفظ شود.”
محمد نسیم نورزی ۴۲ ساله ساکن ودینگ برلین
“من در سال‌های گذشته نمازهای تراویح و عید را در مسجد ترک‌ها می‌خواندم، امسال متاسفانه به دلیل کرونا نتوانستم در نماز تراویح شرکت کنم. من از یکی از دوستان ترک‌ام شنیده ام که با رعایت فاصله اجتماعی امکان دارد در نماز عید شرکت کرد. در روز عید از نزدیک می‌روم و می‌بینم که آیا واقعا فاصله‌ها رعایت می‌شوند یا خیر؟ اگر رعایت می‌شد، در مسجد نماز می‌خوانم و اگرنه دوباره برمی‌گردم. به نظرم اگر نماز عید امسال را، همه مردم در خانه‌های شان بخوانند، بهتر است.”
پناهنده‌ای که نمی‌خواهد نامی از او برده شود
“زمانی که در افغانستان بودم روزه می‌گرفتم و نماز تراویح هم می‌خواندم، شاید بخاطر چشم و هم‌چشمی و یا هم از ترس پدر و مادر، اما هنگامی که به آلمان آمده ام روزه نگرفته ام و نماز هم نخوانده ام. هرکس می‌تواند خودش تصمیم بگیرد که در نماز شرکت کند یا نکند، مسئولیت فردی است.”
متن: نورالله رحمانی
Photo: epd-bild / Rolf Zöllner
