افرادی که مجبور به زندگی در اردوگاه هستند، بیشتر در معرض آلودگی به کرونا قرار دارند

Günter Burkhardt مدیرعامل PRO ASYL، می‌گوید: ” ما زمانی به دولت هشدار دادیم که هنوز زمان کافی برای اتخاذ تدابیری علیه گسترش بیماری کرونا وجود داشت، اما دولت همه این هشدارها را نادیده گرفت . PRO ASYL پیش از این در ۱۹ مارچ/مارس یک مفهوم جامع ارائه داده بود، دولت‌های فدرال و ایالتی اکثراً چشم و گوش خود را بستند.”

این امر همچنین در مورد اردوگاه‌های دسته جمعی در مرزهای خارجی اروپا صدق می كند. به گفته این نهادها، اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن، درخواست‌های بی شماری از سوی سازمان‌های جامعه مدنی را برای حمایت از پناهندگان مدت ها قبل از شروع این بیماری، نادیده گرفتند. این نهادها به عنوان نمونه به اردوگاه موریا در جزایر یونان اشاره نمودند: در این اردوگاه در پایان جنوری/ژانویه سال ۲۰۲۰ برای هر ۲۰۰ نفر، یک حمام و توالت وجود داشت،  در خارج از کمپ، برای ۵۰۰ نفر یک حمام و توالت وجود داشته است. وقتی صحبت از صرف غذا می شود، مردم باید مدت طولانی منتظر بمانند، اوضاع نه تنها بهبود نیافته بلکه رو به وخامت نیز نهاده است، اقدامات پیشگیرانه ای ساده مانند شستشوی منظم دست‌ها را نمی‌توان در آن‌جا انتظار داشت. هیچ گونه تدابیری برای سالمندان و کسانی که بیماری پیش‌زمینه‌ای دارند، در نظر گرفته نشده است.

شوراهای پناهندگان ایالتی، PRO ASYL و Seebrücke خواستار موارد ذیل شده اند:

۱.) اردوگاه‌های پناهندگان درآلمان باید بسته شوند. دولت‌های ایالتی باید اکنون به سرعت عمل کرده و از اسکان طولانی مدت و آینده در آپارتمان‌ها اطمینان حاصل کنند. دیگر نمی‌توان به اقامت‌گاه‌های انبوه اعتماد نمود.

۲.) دولت‌های ایالتی اکنون باید ساختارهایی را برای پذیرش مناسب پناهندگان از اردوگاه های زاغه دار از خارج از کشور ایجاد کنند.

۳.) برای کاهش خطر عفونت باید از آپارتمان‌ها، هتل‌ها و سایر موارد استفاده شود.

۴.) کارت‌های بهداشتی باید برای همه صادر شود. برای پناهندگان، برای افرادی که دارای اقامت قانونی نیستند و برای شهروندان بیکار اتحادیه اروپا، همه باید به سیستم سلامت دسترسی داشته باشند.

۵.) کلیه افرادی که هنوز در بازداشت به سر می برند و یا در انتظار اخراج هستند، باید آزاد  شوند.

Photo: Christian Ditsch/epd